انسان از ابتداي خلقت مسير زندگي خود را با جستجوي ماده غذايي جهت ارتزاق آغاز نموده و با پيدايش اولين جوامع بشري سعي نموده است ماده اي را در سبد خانواده قرار دهد كه اولا عموميت داشته باشد و ثانيا در اختيار خودش باشد .

در اين روند با مطالعه تاريخ مشاهده ميشود كه يكي از انواع غلات به نام گندم به مرحله‌اي از حساسيت رسيد كه عوامل فرهنگي و اجتماعي و سياسي را تحت الشعاع دانه‌هاي خوشه خود قرار داد بطوري كه برخوردهاي فيزيكي بين اقوام ، چالشهاي بين حكومتها و مردم بازتابي از روند داشت نا برداشت اين ماده غني بوده و در ايران نيز در دوران قحطي معروف زمان ناصرالدين شاه حكومت وقت با وجود آوردن كميته انتظام ارزاق و جيره بندي نان كنترل را در اختيار گرفته كه اين تشكيلات از بدو پيدايش از سال 1315 با پشت سر گذاشتن فعل و انفعالات فراوان در تشكيلاتي تخصصي به نام شركت مادر تخصصي بازرگاني دولتي ايران و در استانهاي مازندران و گلستان و سمنان به نام شركت غله و خدمات بازرگاني منطقه 2 تجلي يافت .

در سال 1358 سازمان غله و قند و شكر و چاي منحل و هر يك بصورت سازماني مستقل زير نظر وزارت بازرگاني درآمد .

در سال 1359 شوراي انقلاب مديريت آرد و نان را از غله منفك و در اختيار وزارت كشور بعهده شورائي به نام شوراي آرد و نان قرار داد .

در ادامه اين روند در سال 1367 شركت سردخانه و انبارهاي گلستان تاسيس و در اختيار شركت سهامي گسترش خدمات بازرگاني قرار گرفت .

در سال 1374 شركت سردخانه‌ها و انبارهاي گلستان به شركت بهمن گستر خزر تغييريافت .

در سال 1377 شركت سهامي قند و شكر منحل و وظائف آن در اختيار سازمان گسترش خدمات بازرگاني قرار گرفت .

در سال 1380 مديريت امور آرد و نان به غله منتقل شد .

در سال 1383 سازمان غله منحل و با تشكيل شركت بازرگاني دولتي ايران و با ادغام وظائف قند و شكر و ساير وظائف مرتبط تحت عنوان شركتهاي غله و خدمات بازرگاني مناطق چهارده‌ گانه و در استانهاي مازندران ، گلستان و سمنان به نام شركت غله و خدمات بازرگاني منطقه 2 متجلي شد .

آخرين ويرايش : شنبه ، 16 مرداد 1389 ، 06:58